GAZZE DE ÇOCUK OLMAK

Ben Gazze’de bir çocugum,
Kendi kanıyla yıkanan.
Kefensiz, derdest edilip gömülen
Anadan üryan.

Ben Gazze’de bir çocugum,
Kurtarmak isteyenlerin alamadıgı.
Babamın duvar diplerinde bana siper oldugu,
Ben Gazze’de bir çocugum.
Eli tetikte bir avcının ıskalamadıgı.

Ben Gazze’de bir çocugum,
Okul yolunda mırıldanırken vurulup düşen
Dün hep birlikte barış şiirleri söylerken
Ben Gazze’de bir çocugum
Bugün üstüne akbabalar üşüşen

Ben Gazze’de bir çocugum
Yanımda iki kardeşim, cansız uzanmıs
Bembeyazdı yakalıgım
Ben Gazze’de bir çocugum
şimdi kızıla boyanmış

Ben Gazze’de bir çocugum
Bir çocugun kefeni kadar temiz,
Bir çocugun kefeni kadar safım
Ben Gazze’de bir çocugum
Dünyanın görmedigi fotografım

Ben Gazze’de bir çocugum
Önlügümden kan damlıyor
Ha aktı ha akacak
Ince ince elif elif süzülüyor yanagımdan
Yüzüm ne kadar soguksa yüregim o kadar sıcak
Ben Gazze’de bir çocugum
Bir şehadet türküsü çıkıyor dudagımdan.

M. Bülent Özçelik
Köşeyazar


Kaynak ve daha fazla bilgi icin: http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=154289